Hoeveel asielzoekers staan gelijk aan één statushouder?

In dit artikel:

Zandvoort en Velsen sloten de afgelopen weken een ruil binnen de Spreidingswet waarbij Velsen 44 asielzoekers opvangt die volgens de verdeling eigenlijk naar Zandvoort hadden moeten gaan, en Zandvoort in ruil daarvoor vijf statushouders uit Velsen huisvest. De ruil roept de fundamentele, bijna wrange vraag op: hoeveel asielzoekers wegen op tegen één statushouder?

Achtergrond is de verplichting voor gemeenten om een aandeel asielzoekers en nieuw verworven statushouders op te nemen; gemeenten mogen onderling afspraken maken om die lasten te verdelen. Het verschil in aantallen benadrukt echter dat zulke afspraken neerkomen op rekensommen en politieke afwegingen: hoe meet je maatschappelijke lasten, beschikbare woningen en integratiekansen?

De zaak illustreert de knelpunten rond huisvesting en spreiding: schaarste aan woningen, ongelijk verdeelde draagkracht tussen gemeenten en de noodzaak van praktische ruilconstructies — maar ook de discussie over wat een eerlijke en transparante ruil zou moeten zijn.